Anne Babama

Sevgili anne, baba…        

Keşke şu an yazmakta olduğum şeyleri gözlerinizin içine bakarak söyleyebilseydim. Ama biliyorum ki sizi hayal kırıklığına uğratacağım. Ve biliyorum ki gözlerinize baktığım an bu hayal kırıklığını görecek, cesaretimi kaybederek yine sus pus olacağım. Size hak vermiyor değilim. Her anne baba çocuğunun başarılı olmasını, derslerinde iyi notlar almasını, iyi bir meslek sahibi olmasını, kısacası onunla iftihar edebilmeyi ister. Ne yazık ki tüm bu beklentilerinizi boşa çıkartıp sizi hüsrana uğratacağım.

Acaba daha fazla çalışsam düzeltebilir miydim matematiği veya biraz daha yüksek not alabilir miydim fenden? Zannetmiyorum. Birçok şey vardı çalışmamı engelleyen ve birçok şey vardı zihnimi bulandırıp beni başarısızlığa iten. Bazı zamanlar anlamadığımdan bıraktım dersi, bazı zamanlar öğretmenin hoşlanmadığım bir hareketinden, bazı zamanlarda ise oyun oynayıp arkadaşlarla muhabbet etmek çok daha kolay geldiğinden. Bazı zamanlar oldu tam çalışma azmi gelmişken evde çıkan tartışmalarla bıraktım yeniden… Zaten çalışsam ne olacaktı ki dağ gibi üzerime geliyordu bütün sistem.

Ne vardı sanki şu karne işi olmasa… Normal bir günmüş gibi eve gelsem, bugün nasıl geçti okulun sorusuna yine çok iyi geçti diye cevap versem ve yine o sıcak sarılışınızı hissetsem. Sanki elimde karne değil suç vesikası taşır gibiyim. Eve gelince size verecek ve karşılığı olan cezayı çekeceğim. Kim bilir belki bağıracak, olmadık hakaretlerde bulunacak, belki de döveceksiniz beni. Odama yollayacak, tüm tatili ders çalışarak geçirmemi isteyeceksiniz. Bu yüzden tüm faaliyetlerimi sınırlayacak, göz ucuyla televizyon izlememi bile yadırgayacaksınız. Bir de iyi karne getirenleri duydukça ulu orta yerde onları örnek göstermeniz olmayacak mı? Her defasında yerin dibine girecek, hiç doğmamayı dileyeceğim.

İçimden bir ses yırt at şu karneyi diyor, bir daha da eve uğrama. Bir diğeri değiştir zayıf notlarını görmesin hiç kimse… Hayır, hiçbiri çözüm değil. Gerçi iyi notlarım çoğunlukta belki onlar sakinleştirir biraz sizi, belki mazur görüp bir sonraki sene için yüreklendirirsiniz beni, belki de şöyle karşınıza oturtup çözüm yolu ararsınız benimle…

 Her ne olursa olsun aldığım karneyle geliyorum yanınıza, tabi bir de yazdığım bu mektupla. En azından bu sefer sadece zayıf notlarımı değil, beni de göreceksiniz karşınızda…

Sevgilerimle çocuğunuz.